Het doel van NVC

Wanneer we leven in – en communiceren vanuit – het bewustzijn van Geweldloze Communicatie, belichamen we de volgende houdingen:

Zelfverbinding: we hebben betrekking op onszelf en de wereld vanuit een stille plek binnenin – een plek van mededogen, waarheid, helderheid en vrede. Om de zelfverbinding te behouden, stelt NVC een dagelijks proces voor dat bekend staat als ‘Herinneren’. Voorbeelden van herinneringspraktijken zijn meditatie, gebed, inspirerende lezingen, poëzie, inspirerende muziek en stille tijd in de natuur.

Eerlijke expressie: we drukken ons kwetsbaar uit en zonder kritiek of verwijten. We onthullen onze gevoelens en behoeften en vragen wat we willen, zonder eisen te stellen.

Empathische aanwezigheid: We luisteren naar anderen met een stille geest en een open hart. Ons enige doel bij zulk luisteren is om contact te maken met de spreker door zonder oordeel zijn betekenis, gevoelens en behoeften te begrijpen. We proberen empathisch aanwezig te blijven, zelfs als we het doelwit zijn van kritiek, verwijten en andere soortgelijke vormen van communicatie.

Zelf-empathie: Wanneer we falen in empathische aanwezigheid, boos worden of anderszins niet in staat zijn om met een open hart te luisteren, geven we onszelf empathie. We nemen de tijd om onze oordelen te ventileren in de privacy van onze geest. We identificeren en verbinden ons met de onvervulde behoeften in een bepaalde interactie, en we rouwen om de pijn van onze onvervulde behoeften. Dit proces maakt herverbinding met onze essentie mogelijk: liefde en mededogen. Zodra we een organische verschuiving naar een kalmere en helderdere geest ervaren, vragen we ons af wat we kunnen doen om aan de onvervulde behoeften in de situatie te voldoen.

We gebruiken zelf-empathie ook om te rouwen en te genezen van teleurstelling of verlies, om behoeften te vieren waarin is voorzien, of om simpelweg onszelf beter te begrijpen en de volgende stappen te onderscheiden om aan onze behoeften te voldoen.

Middelen om te beïnvloeden: We proberen anderen te beïnvloeden door onze gevoelens en behoeften kwetsbaar te onthullen en verzoeken te doen, in plaats van door middel van dwang. We willen dat anderen aan ons bijdragen uit natuurlijk geven, en nooit uit angst, schuldgevoel, schaamte, plicht, verlangen naar beloning of om liefde te kopen. Omdat we de behoeften van anderen net zo belangrijk vinden als de onze, streven we ernaar oplossingen te zoeken die aan de behoeften van alle betrokkenen kunnen voldoen.

Het proces

Marshall Rosenberg bedacht Geweldloze Communicatie en ontwikkelde een proces, een routekaart, die ons in staat stelt dat bewustzijn binnen te gaan. Wanneer we Geweldloze Communicatie voor het eerst leren, leert het proces ons de stappen op het pad om onze bestemming te bereiken: zelfverbinding en verbinding met de ander. Eenmaal daar hebben we de routekaart niet langer nodig om te navigeren. Alles wat we zeggen en doen zal het leven dienen. En wanneer we uit het GC-bewustzijn stappen, kunnen we de routekaart gebruiken om de weg terug te vinden.

Er zijn vijf hoofdelementen in het proces van Geweldloze Communicatie. Wanneer we de verbinding met anderen ervaren, kunnen we deze lijst gebruiken om te zien of alle elementen op één lijn liggen.

1. Bewustzijn: ben ik met mezelf verbonden? Druk ik mezelf eerlijk en kwetsbaar uit? Luister ik empathisch? Waardeer ik de behoeften van anderen als die van mijzelf? Ben ik toegewijd aan het zoeken naar oplossingen die aan ieders behoeften kunnen voldoen?

2. Gedachte: Is er oordeel of schuld in mijn bewustzijn? Ben ik op dit moment boos of verontwaardigd als ik met de ander omga?

3. Taal: Zijn mijn woorden vrij van kritiek en verwijten?

4. Communicatie: Komt mijn non-verbale communicatie (toon van stem en lichaamstaal) overeen met mijn woorden?

5. Machtsgebruik: Wil ik deze persoon overmeesteren om te krijgen wat ik wil? Is mijn verzoek werkelijk een vermomde eis? Ben ik bereid om nee te horen, empathisch te luisteren en de verbinding te behouden? Ben ik bereid om in de dialoog te blijven totdat we een oplossing vinden die alle betrokkenen tevreden stelt?

De fundamentele concepten

Hieronder volgen enkele concepten en principes die fundamenteel zijn voor NVC.

Universele menselijke behoeften: Het concept van behoeften is de hoeksteen van geweldloze communicatie. Behoeften zijn de omstandigheden die mensen nodig hebben om te kunnen gedijen. Deze omvatten fysieke behoeften, zoals water en lucht, maar ook immateriële behoeften, zoals respect, empathisch begrip, vrijheid, betekenis en waardigheid. Omdat we ze als universeel beschouwen, stelt het uiten van onze eigen behoeften en het erkennen van de behoeften van anderen ons in staat een gemeenschappelijke basis te creëren door verbinding te maken op een diep punt van de menselijke ervaring. Wij geloven dat al onze acties – alles wat iemand ooit doet – pogingen zijn om in behoeften te voorzien. Met dit besef in gedachten zijn we in staat de acties van anderen, hoe verbijsterend ook, te begrijpen en oordelen om te zetten in empathisch begrip. In een veilige omgeving, vrij van oordeel en schuld, is het gemakkelijker om oplossingen te vinden die aan ieders behoeften kunnen voldoen.

Verbinding eerst: Wanneer er conflicten ontstaan, zoeken we empathische verbinding vóór oplossingen. Verbinding is psychologisch contact: twee mensen ervaren tegelijkertijd wat er in elkaar leeft. We vertrouwen erop dat we in de ruimte van hartsverbinding toegang hebben tot een reservoir aan creativiteit waar we opties kunnen vinden die aan ieders behoeften voldoen. In de context van verbinding kunnen meningsverschillen geweldloos worden opgelost.

De noodzaak van een bijdrage: Wij geloven dat bijdragen aan het welzijn van anderen een van de krachtigste krachten van menselijke motivatie is. Soms ontkoppelen we onze behoefte aan een bijdrage, omdat we geconditioneerd zijn om te denken dat onze onvervulde behoeften de schuld van de ander zijn – en dat schuld het verlangen naar straf voedt. Om onze behoefte aan een bijdrage te herstellen, kunnen we iemand vragen om met empathie naar ons te luisteren, of we kunnen zelfempathie tonen om ons te helpen weer in contact te komen met onze meelevende aard.

Onderlinge afhankelijkheid: Wij geloven dat het welzijn van iedereen een fundamentele menselijke behoefte is. Wij geloven dat mensen onderling afhankelijk zijn, dat we elkaar nodig hebben om te leven en te bloeien. Wat één treft, beïnvloedt allen. We hebben anderen nodig om de huizen waarin we leven te bouwen, de groenten en fruit die we eten te verbouwen en de kleding te naaien die we dragen. We hebben timmerlieden, artsen, conciërges en leraren nodig. Onze milieu-, gezondheids- en economische systemen beïnvloeden de wereldgemeenschap op zichtbare en onzichtbare maar belangrijke manieren.

Waardeoordelen: NVC nodigt ons uit om acties en situaties te beoordelen door te bepalen of ze al dan niet in harmonie zijn met onze waarden, in plaats van er een oordeel over te vellen. In plaats van te zeggen ‘geweld is verkeerd’ zouden we bijvoorbeeld kunnen zeggen: ‘Ik waardeer het oplossen van conflicten met veilige en vreedzame middelen.’ Geweldloze Communicatie stelt dat oordelen over goed/fout – gedachten en woorden van kritiek en verwijten – een belangrijke bron van geweld zijn in gezinnen, samenlevingen en de wereld. Het beoordelen van mensen als ‘slecht’ of ‘fout’ leidt tot woede, en woede leidt vaak tot geweld. Bovendien kunnen oordelen geweld uitlokken vanuit een gevoel van rechtvaardigheid; we voelen ons gerechtvaardigd om uit te halen als we tegen onszelf zeggen dat de persoon het verdient. We zouden bijvoorbeeld kunnen denken dat “terroristen het verdienen om te sterven.” Of eenvoudiger: we zouden kunnen zeggen: 'Ik wilde je niet slaan, maar je vroeg erom.'

Het beschermende gebruik van geweld: Wanneer iemand handelt op een manier die de veiligheid in gevaar brengt, gebruiken we geweld als beschermingsmiddel, maar nooit als straf. Wij veroorzaken geen lijden om iemand een lesje te leren. In plaats van vergelding te gebruiken om de sociale orde te herstellen, stelt Geweldloze Communicatie educatie en herstel voor.

De rijken

Geweldloos communicatiebewustzijn en het proces om dit te bereiken zijn van toepassing op drie domeinen van het leven.

Persoonlijk: We gebruiken het GC-proces om onszelf te bevrijden van culturele conditionering, om de wonden van het leven te helen, om oordelen om te zetten in begrip van onvervulde behoeften, en om woede, schuldgevoelens, schaamte, depressie en angst om te zetten in levensdienende emoties die toenemen. innerlijke vrede en innerlijke vrijheid. We identificeren en verbinden ons met onze behoeften om meer bevredigende relaties en meer vervullende levens op te bouwen.

Interpersoonlijk: We gaan met empathie, eerlijkheid, wederkerigheid en zorg om met anderen, waardoor het vertrouwen, het begrip en de samenwerking in relaties toenemen. Empathie en kwetsbare eerlijkheid zijn de essentiële elementen van intimiteit.

Maatschappelijk: we leven de principes van NVC na en implementeren het proces in onze inspanningen om bij te dragen aan een betere wereld. Ons werk voor sociale rechtvaardigheid wordt niet gevoed door woede, maar door dankbaarheid. De principes ervan komen overeen met geweldloosheid zoals onderwezen door Gandhi en , Jr.

Wij geloven dat deze domeinen met elkaar verweven zijn. Onze gemoedstoestand en ons hart beïnvloeden de manier waarop we met anderen omgaan. De manier waarop we met mensen omgaan kan een reeks acties en reacties in gang zetten die de samenleving op onvoorziene manieren beïnvloeden – ten goede of ten kwade.

Geweldloze Communicatie is in overeenstemming met de hoogste principes van de grote wereldreligies. Op deze manier belichaamt het een vorm van universele wijsheid.

Deze beschrijving van NVC is gemaakt door Myra Walden , Certified Trainer.