Mijn naam is Hernán de Jesús Aguilar Medina. Ik ben geboren in de stad Mexico op 2 januari 1956. Ik heb een professionele achtergrond als actuaris van de Faculteit Wetenschappen van UNAM. Ik ben vader, samen met Rosalía Castañeda, die filosofie heeft gestudeerd en therapeut is met verschillende diploma's. We hebben twee kinderen: Santiago, die 35 jaar oud is en werkt met migranten en vluchtelingen in Guadalajara, en Edith, die 33 jaar oud is en werkt met meisjes en adolescenten die misbruik hebben meegemaakt.

Tussen 2008 en 2010 hebben mijn vrouw en ik een huwelijkscrisis meegemaakt als gevolg van onze communicatiestijl. Hoewel ik mezelf als een niet-gewelddadig persoon beschouwde toen mijn vrouw mij een brochure over geweld gaf en mij later het boek van Marshall Rosenberg , 'Nonviolent Communication: A Language of Life', overhandigde, besefte ik hoe gewelddadig ik was tegenover mezelf en tegenover de mensen. Het meest hield ik van: mijn vrouw en kinderen. Ik herinner me dat ik veel huilde omdat ik me bewust werd van het passieve geweld dat dient als ‘brandstof’ voor fysiek geweld, dat we allemaal kennen uit het nieuws.

Na het lezen van het boek wilde ik graag in Geweldloze Communicatie (NVC) leven, dus zocht ik in die jaren naar plekken waar ik Geweldloze Communicatie kon beoefenen. Ik vond een plek, volgde de cursus Geweldloze Communicatie en kreeg oefensessies beloofd die nooit van de grond kwamen. Pas toen ik de gecertificeerde trainer, Antonio Kuri, vond, volgde ik de workshop opnieuw, en het was zo goed dat ik het genoegen had om mijn hele gezin aan NVC te laten deelnemen.

Zo begon ik Geweldloze Communicatie te beoefenen en workshops en cursussen te volgen, zoals Intensive International Trainings (IIT), en in september 2019 registreerde ik mij om certificering als Certified Trainer aan te vragen bij het Centrum voor Geweldloze Communicatie (CNVC).

Gedurende deze tijd ben ik facilitator geweest en mede-gefaciliteerd van verschillende workshops, waaronder Basic, Advanced I, Advanced II en geselecteerde onderwerpen in NVC. Ik heb dit sinds maart 2020 gedaan op scholen, parochies, revalidatiecentra voor vrouwen en in meer dan 60 workshops via Zoom. Ik heb de kans gehad om mensen te ontmoeten uit bijna heel Spaanstalig Amerika, Spanje en Polen.

Mijn grootste wens is om op elk moment van mijn leven Geweldloze Communicatie te beleven en dit aan zoveel mogelijk mensen te kunnen doorgeven. Net zoals ik ooit losgekoppeld was van het leven en me nu bewust ben van mijn gevoelens en behoeften, wil ik contact maken met andere mensen en bijdragen aan het creëren van een minder gewelddadige wereld en proberen de gewelddadige sociale structuren waarin we vandaag de dag leven te veranderen.