Czuję głęboką pasję do wszelkiej pracy wokół godzenia zbiorowych traum. Z entuzjazmem podchodzę do stworzenia bezpiecznej przestrzeni eksploracyjnej i zapraszam do praktyki niestosowania przemocy. Moja podróż w zakresie Porozumienia bez Przemocy trwa z każdym nowym szkoleniem, które oferuję i otrzymuję, a także na ulicy, z rodziną, przyjaciółmi i sąsiadami, w mojej pracy, z pytaniami i nową świadomością życiową. Ta podróż pomaga mi zrównoważyć moje pragnienie transformacji osobistej i społecznej.

Moje dzieciństwo spędziłem w Stambule na przełomie lat 70. i 80., kiedy polaryzacja polityczna narastała z dnia na dzień, a przemoc stała się codziennością. Po tym procesie nastąpił wojskowy zamach stanu w 1980 r. Widziałam je oczami dziecka i byłam pod wrażeniem mojej rodziny w pierwszym stopniu. W związku z tym spędziłem młodość próbując aktywnie działać na rzecz pokoju. Z biegiem lat zacząłem zdawać sobie sprawę, że narzekam na przemoc, ale moje własne działania i słowa również tworzyły rodzaj przemocy wobec mnie i innych. Byłem zszokowany, gdy sobie to uświadomiłem. W tym procesie schroniłem się w literaturze. Nie mogłam nadążać, napisałam i opublikowałam książkę z opowiadaniami.

Aby zarobić na życie, wykonywałem wiele prac, takich jak marketing encyklopedyczny, skład, komiks, przeprowadzanie wywiadów, sekretarka, reporter, różne stanowiska w sektorze badań społecznych, doradztwo komunikacyjne UNDP, asystent reżysera filmów dokumentalnych. Najdłużej pracowałam jako dziennikarz i specjalista ds. Public Relations/PR. Bardzo dobrze znam życie korporacyjne w sektorze Public Relations. W tym samym okresie współpracowałem bezpośrednio z liderami rynku i globalnymi markami w obszarach komunikacji kryzysowej, komunikacji marketingowej, komunikacji korporacyjnej, komunikacji cyfrowej i komunikacji wewnętrznej.

W tym procesie zapoznałem się również z naukami i metodami, takimi jak joga, medytacja, uważność, różne terapie ciała, konstelacja rodzinna. Ukończyłem ponad 1500 godzin szkoleń dla nauczycieli jogi, w tym terapii jogą. Próbując zrozumieć zasadę „ahimsa” w jodze w 2013 roku, natknąłem się na roczny program szkoleniowy Vivet Alevi (który był wówczas jedynym trenerem Porozumienia bez Przemocy w Turcji). Brałam udział w 5-letnim programie Vivet Alevi w różnych rolach (uczestnik, asystent, asystent trenera, trener).

W 2016 roku odszedłem z ostatniej pracy w korporacji, pełniąc funkcję Kierownika Działu Komunikacji Fundacji TEMA. Dlatego zaczęłam całkowicie planować swój czas, aby przyczynić się do szerzenia Porozumienia bez Przemocy w Turcji i kontynuować swoje życie, dzieląc się tym, czego nauczyłam się dzięki Porozumieniu bez Przemocy.

Dzieląc się Porozumieniem bez Przemocy, zdaję sobie sprawę, że jestem pod wpływem Jogi-Medytacji-Terapii Ciała, Uczenia się Miłości Krishanandy i Amany oraz metod Transparentnego Języka Thomasa Huebla, z którymi ostatnio się zetknęłam, a także trenerów Porozumienia bez Przemocy. Bardzo lubię wykorzystywać całą tę wiedzę do zagłębiania się w prostotę, jaką Marshall Rosenberg oferuje w ramach Porozumienia bez Przemocy. Z każdą metodą, której się uczę, po raz kolejny jestem zdumiony prostotą Porozumienia bez Przemocy i jej zastosowaniem w życiu.

W 2018 roku zostałam przyjęta do społeczności trenerów Certyfikowanej Porozumienia bez Przemocy przez CNVC (Centrum Porozumienia bez Przemocy), założonej przez Marshall Rosenberg . Czuję się bardzo żywy, gdy służę dorosłym, którzy pracują z dziećmi (zwłaszcza dziećmi mieszkającymi w wrażliwych obszarach). Mam duże zainteresowanie i pasję do wszelkich wysiłków i prac związanych z leczeniem zbiorowych traum. Razem z Canan İrtem jestem jednym z marzycieli i producentów programu „Język życia, komunikacja bez przemocy” emitowanego w Açık Radyo. Jestem podekscytowany, że mogę zaoferować uczestnikom moich seminariów zaproszenie do stworzenia bezpiecznej przestrzeni odkryć i zachęty do ożywienia mocy niestosowania przemocy.

Moja podróż Porozumienia bez Przemocy trwa nadal, zadając pytania i zwiększając świadomość, mając do czynienia z rodziną, kochankiem, przyjaciółmi, sąsiadami, pracą, krótko mówiąc, życiem na ulicy, a także wieloma szkoleniami, które otrzymałem i oferowałem. Moja podróż pomaga mi zrównoważyć moje aspiracje dotyczące rozwoju osobistego i zmian społecznych.