Nazywam się Claudia Vallina Fabre i urodziłam się w Meksyku 19 grudnia 1962 roku. Jestem mamą dwójki dzieci, Cecilii (32 lata) i Mauricio (30 lat). Mieszkam w mieście Puebla.

Antonio Kuri zaprosił mnie do udziału w moich pierwszych warsztatach dotyczących Porozumienia bez Przemocy (NVC); od tego momentu sposób, w jaki odnoszę się do siebie i innych, zaczął się zmieniać. Odkryłem, jak piękni są ludzie i jaką mamy w sobie różnorodną złożoność. Życie w miejscu bez przemocy pozwoliło nam naprawdę zobaczyć siebie nawzajem, rozpoznać naszą ludzką godność i głębię naszego jestestwa. Dotknęłam cudownych serc i nawiązałam kontakt z niesamowitymi ludźmi.

Jestem zaangażowana w PATOLI ( https://www.patolipuebla.org/ ), projekt społeczno-edukacyjny, który promuje integralny rozwój dzieci i młodzieży żyjącej w niesprzyjających i bezbronnych warunkach. Celem jest podniesienie poziomu umiejętności czytania i pisania, odkrycie możliwości samodoskonalenia i ćwiczenie umiejętności życiowych (zgodnie z definicją WHO), poszukując usamodzielnienia i potencjału do zmiany swojej rzeczywistości.

Moją najgłębszą aspiracją jest życie duchowe NVC w moim codziennym życiu, zaspokajanie swoich potrzeb, mając jednocześnie na uwadze potrzeby innych, budowanie społeczności opartej na empatii i ciągłym uczeniu się oraz praca na rzecz tworzenia zmian społecznych w tym pięknym miejscu zwanym Ziemią, gdzie wszyscy współistniejemy.

Ponieważ nadal żyję świadomie dostosowaną do moich potrzeb, prowadzę warsztaty i konferencje na temat NVC, empatii i mediacji. Szczególnie lubię facylitację z młodzieżą i młodymi ludźmi. Za każdym razem, gdy facylituję, doświadczam niesamowitej więzi zarówno ze sobą, jak i uczestnikami, co ogromnie wnosi do mojego życia. Czuję się bardzo spełniony i szczęśliwy.