Vóór mijn eerste training in 2009 was ik me niet bewust van Geweldloze Communicatie. Ik heb me ervoor aangemeld omdat er in de aankondiging iets stond over communicatie en genezing. En omdat ik zowel redacteur en nieuwslezer (communicatie) als klinisch hypnotherapeut (genezing) was, was ik nieuwsgierig. Alleen dat. Nieuwsgierig.
Naarmate dag 1 van de training vorderde, zat ik verbijsterd, volkomen gebiologeerd door wat ik leerde. Toen ik voor het eerst over behoeften hoorde, leek het mij het ontbrekende stukje van de puzzel van het leven dat begrip en betekenis bracht in veel van mijn relaties en gedrag.
Ik was verslaafd. En werd na verloop van tijd een gecertificeerd trainer. In de tussentijd groeide de NVC-gemeenschap op het subcontinent. Wat mij hielp contact te houden met NVC was de wekelijkse oefengroep in Delhi die we na onze eerste training hebben opgericht en vijftien jaar later nog steeds faciliteren. We zijn in Covid online gegaan en hebben ook de persoonlijke groep opnieuw opgestart... dus we hebben twee oefengroepen. De online groep heeft deelnemers uit heel India en soms ook uit het buitenland, van Australië tot Nederland.
De verspreiding van Geweldloze Communicatie op het subcontinent is mijn missie.
Mijn visie is om de verdeeldheid in de samenleving te helpen wegnemen en alle wezens waardigheid te geven. Ik bied openbare trainingsprogramma's aan en help bij het organiseren van grote congressen en internationale intensieve trainingen. Mijn werk via de Nonviolent Communication Trust, een non-profitorganisatie die sommigen van ons hebben opgericht, is ook gericht op het ondersteunen van de opkomst van gecertificeerde trainers op het subcontinent.
ik gebruik NVC uitgebreid in mijn klinische werk (zelfs bij cliënten onder hypnose!).
Geweldloze communicatie, conflictoplossing, het transformeren van kernovertuigingen, werken aan angsten, woede, depressie en schuldgevoel, het omarmen van verdriet zijn enkele voorbeelden. Onderwijs is een ander belangrijk gebied van betrokkenheid bij NVC. Ik ben ervan overtuigd dat sociale verandering pas effectief en blijvend kan zijn als kinderen al vroeg op school en thuis worden aangemoedigd om deze 'Language of Life' te spreken.
